Reisverslag 3

Op 27 december liep mijn wekker om 04.45 af.
Dit zou voor mij de grootste transport operatie tot op heden worden.
Ik ging om 5.00 uur van huis naar Woudenberg om Andre Boogert en Danny Blaauw op te halen.
Deze keer niet met de F88 maar met de VW transporter.
Dit omdat mijn vriend Andre v/d Akker graag met zijn eigen auto wilde rijden.
Voor mij maakte het niets uit of hij nu met mijn of met zijn eigen auto zou gaan.
De diesel in beide auto’s moet betaald worden en de boot kosten zijn voor beide auto’s ook even duur.
Dus werd mijn semi dieplader op de dieplader geladen waar Andre mee kwam.
Deze had ik extra gehuurd omdat er veel auto’s mee terug moesten,
En ik dan een auto vanuit Zweden voor mijn dieplader kon zetten.
Verder had ik ook nog 2 tautliners gecharterd, 1 van Groenewold en 1 van Henk Wind.
Dit waren 2 brede trailers waar ook auto’s in pasten.

Ik ging onderweg naar Woudenberg om de jongens op te halen.
Andre was 1 uur eerder vertrokken om mijn broer Theo Bol op te halen vanuit Klazienaveen.
Ze zouden ons dan ontmoeten op de raststätte Wildeshausen waar wij een bakje koffie zouden drinken.
Dit kwam ook op de minuut uit. We reden bijna gelijktijdig de parkeerplaats op.
Maar niet alleen met een F88 kan er iets mis gaan zoals je in voorgaande verhalen hebt kunnen lezen.
Ook met de DAF XF waar Andre mee rijdt.
Na ongeveer 2 uur van huis te zijn had zijn tachograaf het begeven.
De tijd bleef stil staan, dit terwijl het zijn tweede tachograaf al was en deze nieuwe er ook nog maar net 1 maand in zat.
Maar met dit kleine euvel kon hij wel heen en weer naar Zweden.
Na de koffie werd de reis weer voort gezet wij gingen naar de boot aan Putgarden en Andre naar de boot aan Fredrikshaven.
Dit verliep allemaal prima en na 2 keer overvaren waren wij in Zweden.
Nog 2 uur door Zweden en wij waren op de plek van bestemming.
Daar aangekomen hebben we eerst nog maar even het een en ander bekeken.
We zijn wat gaan eten in de stad en toen naar onze blokhut gegaan die we speciaal voor deze reis gehuurd hadden.
Andre en Theo zouden overvaren naar Gotenburg en dan daar overnachten.
Dit verliep ook allemaal volgens plan.
Maar zoals ik al eerder zij: niet alleen met een F88 gaat het mis.
Want s’ morgens sloeg het noodlot bij Andre weer toe.
De auto wilde na de nachtrust niet meer starten.
Met wat hulp en accu’s van de bootmaatschapij konden ze na een uur hun reis ook voortzetten naar ons toe.
Dit was ook niet het enige.
Er was in Zweden nog geen krummel sneeuw gevallen maar uitgerekend die nacht had het gesneeuwd.
Er lag dus toen wij ’s morgens wakker werden een pak sneeuw van 10 tot 15 centimeter.
En om 10 uur kwamen Theo en Andre dan eindelijk bij ons aan.
De trailer werd er snel afgehaald want Andre moest op een andere plaats in Zweden ook nog een auto voor mij ophalen.

Wij waren inmiddels al een paar uur bezig om de auto’s transport klaar te maken.
De eerste auto van Henk Wind was inmiddels ook aangekomen, dus konden wij beginnen met laden.
Dit ging allemaal niet vanzelf.
We hadden aan beide kanten maar een halve centimeter over om aan de achterkant de tautliners in te rijden.
Maar met veel passen en meten is het toch gelukt en hadden wij de 2 tautliners om 14.00 uur vol met auto’s en cabines.
Inmiddels was Andre ook weer terug met de auto die hij nog moest ophalen.
Maar hij was niet alleen met een auto.
Hij had ook grote verhalen over een VW kever die hij daar had gezien.
En die hij toch ook wel heel graag wilde hebben.

Het had de hele dag door gesneeuwd en er lag dus een mooi pak sneeuw.
Dit deed mij besluiten om maar niet met mijn dieplader met een oude auto er voor gespannen terug naar huis te rijden.
Dit bracht te veel risico met zich mee dus liet ik die staan.
Ik besloot om die in februari op te halen met een F10 er voor die ik daar ook gekocht heb.
Na Andre verder vol geladen te hebben en wat gegeten te hebben besloot Andre die avond met Theo terug te gaan naar de kever.
De volgende dag zouden ze met de eigenaar gaan onderhandelen.
Wij bleven nog 1 nacht in de blokhut om de volgende dag de rest van de auto’s ook transport klaar te maken voor de volgende reis.
Henk Wind moest namelijk voor mij in week 3 weer een vracht met de tautliner laden.
Dit moest dan natuurlijk wel klaar staan want wij waren daar dan niet bij.
Om 13.00 uur begon onze reis weer, terug naar Nederland.
Van Andre hadden wij inmiddels gehoord dat hij de kever gekocht had en deze er nog boven op aan het laden was.
Hij ging weer met de boot van 16.00 uur over aan Fredrikshaven.
Daarna reed hij om de beurt met Theo aan 1 stuk door naar Klazienaveen waar Theo toen weer thuis was.
Andre was toen om 09.00 uur in Scherpenzeel waar wij hem losten en de kever er weer opzette.
Daarna kon hij snel naar huis om de kever aan de gang te maken.
Ook kon hij zich weer klaar maken voor het werk na de jaarwisseling met zijn walking floor waar hij normaal mee rijd.
Na het nieuwjaar om 10.00 uur kwamen de 2 tautliners om te lossen.
Dit moest uiteraard weer met dezelfde voorzichtigheid als met het laden.
We wilden tenslotte niets beschadigen.
Dit ging ook prima.
We gebruikten een dieplader achter de tautliner om de auto’s op te rijden en daarna zo door naar de grond. (Nederlandse bodem pfff!)
Ondanks de sneeuw was dit toch een prima reis en kijken wij nu al uit naar de volgende reis.
Al moet ik nog 1 kant tekening plaatsen over het verbruik wat ik normaal altijd meld van de F88.
De DAF van 3 jaar oud liep maar 1 op 2.55 en mijn F88 op zijn laatste reis 1 op 2.8.
Wederom moet ik dus zeggen: ja de oudjes doen het nog best!!
Andre v/d Akker, Theo Bol, Andre Boogert, Danny Blaauw, Roel (van Henk Wind), Erik (van Groenewold), Allemaal vriendelijk bedankt.

Leo Bol.